ZÜLFÜNDEN DÖKÜLEN
Sevdayı sen esen yelmi sanırsın
Karanlıkta bir ışık hüzmesi sarı
Selam saldım çok görürde almazsın
Boşlukta sallanır umudun farı
Zülfünden dökülen sazmı sanırsın
Güneş doğsun parlatsin karanlığı
Hayat bulsun coşkun akan ırmağı
Yolunu kaybeden ruhun çığlığı
Boşlukta sallanır umudun farı
Aşkınla yanan bir közmü sanırsın
Gönlümde açan gonca dermisin
Yüreğim ağlar sense hep narin
Bir ömür beklerim yine gelmezsin
Boşlukta sallanır umudun farı
Gözünden dökülen yaşmı sanırsın
Umutsuzluk çöktü kalbim virane
Gözyaşım sel oldu aktı divane
Sonsuza dek sürer bu böyle name
Boşlukta sallanır umudun farı
Zülfünden dökülen sazçmı sanırsın
Söz Şenay Bilgiçli
