YANGINLAR
Bitmek bilmez yangınlar, ocağa ateş düştü
Ormanda canlı yürekler kül oldu yanıp bitti
On bir ormancımız cennete gül oldu gitti,
İçimiz başka kanar, dışımız bir başka.
Kuşlar sustu, ceylanlar kaçıştı, nereye?
Yeşil örtü simsiyah, döndü viraneye.
Ağaçlar haykırır sessizce göklere,
Duman savrulurken ağıt olur gökyüzüne
Kırılsın elleri bağlansın yakanların dilleri
Acılar içinde kıvransın yürekleri
Aklı başından gitsin vijdanı uyutmasın
Sessiz şahitler dile gelsin anlatsın cehennemi
Söz Şenay Bilgiçli
