VURDUKÇA VURDU
Çizemedim mutluluğun resmini
Bulamadım aşkıma denk birisini
Kaderim unutturdu gülmesini
Vurdukça vurdu kader sillesini
Yoruldu genç ruhum, yorgun bedenim,
Hangi yöne gitsem aynı kaderim
Gözyaşlarıma eş oldu kalemim,
Vurdukça vurdu kader sillesini.
Tükendi ömrüm, kalmadı umudum,
Kurudu içimde yeşeren fidem.
Her geçen gün daha da yoruldum,
Vurdukça vurdu kader sillesini.
Söz Şenay Bilgiçli
