Tövbe ve Şükür

Biri geçmişle helalleşmek, diğeri geleceği bereketlendirmek içindir.

Bu iki kelime, bir kulun kurtuluş pusulasıdır.

Aşağıda hem ayetlerle hem de hikmetli izahlarla cevaplıyorum:

1. TÖVBE İNSANA NE KAZANDIRIR?

1. Günahı bağışlatır, yükü indirir

Zümer 53:

“Allah bütün günahları bağışlar. O, çok bağışlayıcıdır.”

Tövbe, ruh üzerinde biriken kiri temizler.
Tövbe ile insan, Allah’a döner; çünkü günah, Allah’tan uzaklaşmaktır.

2. Günahı sevaba dönüştürür

Furkan 70:

“Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir.”

Allah sadece affetmez, geçmiş günahları iyiliğe dönüştürür.
Bu, sadece Allah’a mahsus bir lütuftur.

3. Kalbi yumuşatır, iç huzuru getirir

Tövbe, insanın içinde bastırdığı pişmanlığı, mahcubiyeti ve vicdan sızısını boşaltır.
İç dünyasında ferahlık ve yeniden başlama ümidi doğar.

“Tövbe, insanın kendine dönüşüdür. “

4. Duaların kabulüne kapı açar

Nuh 10–12:

“Rabbinize tövbe edin... Üzerinize bol yağmur göndersin, mallarınızı ve çocuklarınızı çoğaltsın...”

Tövbe, sadece günahları silmez;
hayatın bereketini artırır, duanın önünü açar.

2. ŞÜKÜR İNSANA NE KAZANDIRIR?

1. Nimetleri artırır

İbrahim 7:

“Şükrederseniz, elbette size nimetimi artırırım.”

Şükür, nimetin sigortasıdır.
Şükretmek demek, “Bunun kıymetini biliyorum” demektir.
Ve Allah kıymet bilen kullarına daha fazlasını verir.

2. Kalbi doyurur, gözü tok eder

Şükreden insanın gözü açgözlülüğe kapanır.
Şükür, insanı tüketim çılgınlığından korur.
Ona “benim olan zaten yeterli” bilincini kazandırır

“Şükür, nimetin bereketini artırır; nankörlük ise elindekini bile azaltır.”

3. Allah’a yakınlık kazandırır
 

Bakara 152:

“Beni anın ki Ben de sizi anayım. Şükredin, nankörlük etmeyin.”

Şükür, bir kulun Rabbiyle bağını canlı tutmasıdır.
Zikir gibidir. Şükreden kul, Rabbinin ilgisine daha çok mazhar olur.

4. Musibetleri hafifletir

Şükür sadece bollukta değil, darlıkta da bir kalkandır.
Başa gelen sıkıntıya rağmen şükreden kişi,
sabır ve tevekkül sayesinde Allah’a en yakın duran kimsedir.

SONUÇ OLARAK:

Ezcümle;

Tövbe, karanlıktan çıkmaktır.
Şükür, aydınlığa sahip çıkmaktır.

Tövbe eden, kendini bulur.
Şükreden, Rabbini tanır.

Ve her ikisi de huzurla yaşar, rahmetle ölür.