Bir çift dolunay bana îmâlı baktı,
O nasıl bir bakıştı, hiç anlatamam!
Gözlerimden sızdı ve içime aktı,
Kanıma karıştı, ordan çıkartamam!
Dolunayla tuttu, hilâl ile çekti!
Pençesiyle kalbimi parçalatamam!
Az kalsın tatlı dille öldürecekti,
Avcılıkta onunla aşık atamam!
Nöbetçi melek gibi durur başımda,
Elim ve kolum bağlandı, oynatamam!
Ya peşimde gezer ya gezer düşümde,
Ellerinden tutmadan bir gün yatamam!
Nerde ararsam, orda âteşler yaktı!
Kimseye gösteremem, dokundurtamam!
Şu rûhumun kalbinde bir iz bıraktı,
Unutsa bile kalbim, ben unutamam!
Ana, baba, kardeş, evlâd hepsi de hak!
Onun yerine sayamam, eş tutamam!
Kendi yerini kendisi tutar ancak;
Kalbime bir başkasını oturtamam!
Bir gün derseniz bana “O yârin öldü!”
İnanmam size; ağlamam, yas tutamam!
Desene, bu hikâye yapyarım kaldı;
Gömülünce de Ufuk olur tastamam!
*****
NOTLAR:
*Nasîp olursa; 2025 yılı Eylül ayında, 1 adet şiir ve 1 adet makâle serisi olmak üzere 2 adet kitap yayınlanması plânlanmaktadır.
*"Sanat, Hak ve halk içindir!" düstûruyla yazmaya çalıştığım yazı ve şiirlerime yorum yapmak sûretiyle sağladığınız katkı için çok teşekkür ederim!