Ömrü boyunca hiç yaşanmışlığın hakkını vermeyerek yaşamış bir sürü insan var çevremizde üstelik yaşadıklarını zannederek.
Bu tür insanları gördükçe gerçekten üzülüyorum hayatı ciddiye almadıkları için yaşam bir nefes alıp vermek değil çünkü.
İstediklerini mental araçlarla değil duyguları ve bilinçleri ile almalarını isterdim.
Her şeyin bir zamanı var ama farkında olarak yaşamak kendisine zaman ayırarak sorgulayarak başlayarak.
Bugün ben ne yaptım demenin önemini bilmeden hakkını vererek yaşadım mı demeden uyuyup uyanmakla bu hayatı yaşadığını zannedenler gerçekten uyuduklarının farkındalar mı.
Evet bu dünya da gerçekten uyumaktayız ne kadar doğuş olarak gösterilsek de dünyadan gidişlerde Doğuş olacağına henüz idrak edemeyenlerdeniz.
Bize yüklenen verilerle hayata gelişimizi kendi olanaklarımız ile şekillendirmemiz sadece bizim elimizde.
Bize verilen yaşam hakkını değerlendirmek zorundayız.
Evet gerçekten zorundayız yoksa gidip gelmeler aynı şeyleri yaşamalari kaçınılmaz deneyimleyeceğiz.
Şimdi silkelenme zamanı çevremizdekilerin ne olup bittiğine bakmadan yararı olacak katkıda bulunacak insanlarla görüşmek zorundayız.
Yoksa yolculuk çok anlamsız olarak yürüyecek ve mutsuzluğa mahkum olarak ne istediğini bilmeden yaşanmamış bir ömür olarak tüketenecek.
Peki buna değer mi?
Bir düşün istersen.......
Sevgiler
Emel Araz