Karun Hz. Musa'ya direnen küfür ve şirk gücünün sermaye tarafını temsil ediyordu. Her tezgâhın başıydı.
Kur’an-ı Kerim; her haddi aşan, şımarık, azgın, güçlü, zalim ve tuzak kuran sahtekârın sonunun mutlaka Karun gibi olacağına işaret ediyor.
Doğrudur.
Herkesin bir planı, hesabı ve hatta matematiği vardır.
Yüce Allah'ın da hesabı vardır. Kuran'a kulak verelim; bakalım Yüce Allah, Karun'u nasıl bir çırpıda yerle bir etti:
Karun dedi ki:
- Bu servet bana ancak benim bilgimden dolayı verildi. Bilmiyor muydu ki Allah, kendinden önceki nesillerden, ondan daha güçlü, ondan daha çok taraftarı olan kimseleri helak etmişti. Günahkârlardan günahları sorulmaz (Allah onların hepsinin suçlarını bilir).
O bir gün ihtişam içinde kavminin karşısına çıktı.
Dünya hayatını isteyenler:
- Keşke bizim de Karun'a verilenin benzeri olsaydı! O gerçekten çok büyük bir devlet sahibi, şanslı biri dediler.
Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise:
- Yazıklar olsun size! İnanan ve iyi iş yapan kimse nazarında Allah'ın vereceği karşılık daha hayırlıdır. Ona da ancak sabredenler kavuşabilir dediler. Nihayet biz onu da sarayını da yerin dibine geçirdik. Artık Allah'a karşı kendisine yardım edecek bir topluluğu olmadı. Kendi kendini de kurtaramadı.
Daha dün onun yerinde olmayı isteyenler:
- Vah bize! Meğer Allah, kullarından dilediğine rızkı çok da verir, az da verir. Eğer Allah bize lütufta bulunsaydı bizi de yerin dibine geçirirdi. Demek ki inkâr edenler gerçekten kurtuluşa eremezlermiş, demeye başladılar.
İşte ahiret yurdu! Biz yeryüzünde büyüklük taslamayı ve bozgunculuk çıkarmayı istemeyenlere veririz. Çünkü en güzel sonuç sakınanlarındır.
(Kasas Suresi: 78-84)