KÂLBİN ATAMAZ OLSUN
Bahçende kırmızı
güllerin solsun
Gülmesin hiç yüzün
içten kurusun
Buruş buruş olsun
ellerin yüzün
Konuşmasın dilin
ebeden sussun
Dursaydın ne vardı
bir kez sözünde
Dinmek bilmez oldu
yaşlar gözümde
Yakacak ne vardı
sevda közünde
Atan hissiz kâlbin
atamaz olsun
Bitsin ve tükensin
son bulsun ömrün
Tutmasın ayağın
kolun sürünsün
Genç yaşında belin
eğri bükülsün
Gören şu gözlerin
hiç görmez olsun
Söz Şenay Bilgiçli
