1. İsmet Zafer Diş Teknisyeni – Süreyyapaşa İlkokulunda
2. İsmet Zafer, Fikret Kaptan, Zafer Barış – 1969 Süreyyapaşa İlkokulunda
3. İsmet Zafer, Saffet Zafer, Şerife Çaylak(Eşka), İdris Zafer, Harun Numanoğlu Ve Çocukları – 1967 Kızılay Kampı İskelesi
4. İsmet Zafer, Ülfet, Zafer Barış, Muzaffer Uygun – 1969 Süreyyapaşa İlkokulunda
5. İsmet Zafer, Zafer Barış – 1969 Süreyyapaşa İlkokulunda
6. İsmet Zafer, Arap Hüseyinin Kız Kardeşi, Mithat Gülsüm (Kalp Doktoru) – 1970 Bugünkü Türkcell Köşesi
İSMET ZAFER’İN HATIRA ALBÜMÜNDEN – ZAMANA GÜLÜMSEYEN FOTOĞRAFLAR
1. Diş Teknisyeninin Tebeşir Tozlu Yılları –
Süreyyapaşa İlkokulu
O günlerde İsmet Zafer’in diş teknisyenliğinden çok daha fazla şey yaptığı kesin: Küçük omuzlarında büyük hayaller, cebinde birkaç bilye ve elinde solmuş bir kalemle Süreyyapaşa İlkokulu’nun bahçesindeydi. Belki sınıfın en çalışkanı değildi ama en neşelisi kesin oydu. Teneffüslerde gülerdi, hayatı ciddiye almadan sevmeyi daha o zamanlar öğrenmişti…
2. Bir Üçlü Fotoğraf, Bin Dostluk Hikayesi
1969, Süreyyapaşa İlkokulu
İsmet Zafer, Fikret Kaptan ve Zafer Barış... Üçlü bir ekip: biri kaptan, biri barış, biri zafer... 1969'un yaz güneşi altında okul bahçesinin duvarına sırtlarını verip objektife tebessüm etmişlerdi. Çocukluk dostlukları işte o karede mühürlendi. Sene 1969 olsa da o dostluk, ömrün yelkovanına inat hâlâ orada, o bahçede bekler gibi.
3. Kızılay İskelesinde Kardeşlik Rüzgarı
1967, Kamp Günü
Bir iskele düşün; deniz kokusu, dalga sesi ve ağaçların altında bir aile neşesi... İsmet Zafer, Saffet Zafer, Şerife Çaylak (o zamanlar Eşka), İdris Zafer, Harun Numanoğlu ve çocuklar... 1967 yazının en güzel günü belki de o gündü. Kamp çantasına sadece giysi değil, unutulmaz kahkahalar da konmuştu. O kare, bir ailenin birlikte oluşunun sıcaklığını taşıyordu – güneşin denize vuran yansıması kadar berrak.
4. Ülfetle Birlikte Bir Kareye Sığan Hayat
1969, Süreyyapaşa İlkokulu
O gün, okulun bahçesinde hava güzeldi. İsmet Zafer yanında Ülfet, Zafer Barış ve Muzaffer Uygun ile birlikteydi. Hangi dersten çıktıkları kimsenin umurunda değildi belki de. Objektif onları değil; saf, duru dostluğu yakalamıştı. Fotoğrafın arkasına yazılan tarih, sadece bir zaman damgası değil, bir gönül tanıklığıydı.
5. İki Zafer Bir Karede
1969, Süreyyapaşa İlkokulu
İsmet Zafer ve Zafer Barış. İki isme iki zafer yüklenmiş gibiydi. Aynı sıralardan geçmiş, aynı teneffüslerde aynı ipi çekmişlerdi belki de. Zaman o gün bir karede durdu, dostluk ise yollar ayrılsa da yürümeye devam etti.
6. Türcell Köşesinde Bir Tesadüf
1970, O Zamanın Bilinmez Köşesi
Yıl 1970... Şimdi Türcell Köşesi dediğimiz yerin o zamanlar adı bile yoktu. Orada, İsmet Zafer’in yanında “Arap Hüseyin’in kız kardeşi” vardı, bir de genç bir kalp doktoru: Mithat Gülsüm. Gülüşler içten, sohbetler belki de sade bir çayın etrafındaydı. Bugün bakınca, ne doktor titri kalıyor ne mekânın adı önemli oluyor; geriye sadece kalpten kalbe aktarılan bir muhabbet kalıyor.