İFLAH OLMAM
Kimsem yok derdimi dökerim sana
Çile kervanında rastladım sana
Yükledim heybemi aldım yanıma
Derdimi dökecek hâlim kalmamış
Durmam buralarda çeker giderim
Sırtımdadır heybem işte kaderim
Aşkın bedelini ağır öderim
Ben artık iflah olmam bilirim
Hüzün çiçekleri açtı bağrımda
Savrulup dururum kader dağında
Ağardı saçlarım bu genç yaşımda
Kavruldu yüreğim aşk tuzağında
Söz Şenay Bilgiçli
