HÜZÜN KARIŞMIŞ SIRMA SAÇLARINA
Bir akşamüstüydü, gökyüzü solgun,
Yalnızlık rüzgarı eserken durgun
Ne bir tebessüm var, ne de bir umut.
Her şey kayıp dilimde bense yorgun
Hüzün karışmış sırma saçlara
Dünüm bir sis, yarınımsa bilinmez,
Bir şarkının son nakaratı gibi,
Aynada gördüğüm o yorgun suret,
Sanki bana yabancı, bir misafir gibi.
Sırma saçlarına hüzün karışmış.
Ruhumda gezer o eski anılar,
Bir zaman neşeden parlayan gözler.
O her bakışta bir damla yaş saklı,
Ne bir kuş uçar, ne bir çiçek açar
Hüzün karışmış sırma saçlarına
Söz Şenay Bilgiçli
