GEL DİYEMEDİM
Sevgilim ben sana gel diyemedim
Gurbette hasretlik acı bilirim
Ne çileler çektim hiç sezdirmedim
Düşler yorgun ben yorgun gel diyemedim
Beklemekle geçti lal oldu dilim
Yaşadıklarımız sanki bir filim
İnce dokudum aşkıma kilim
Düşler yorgun ben yorgun gel diyemedim
Aylar yıllar geçti mevsim değişti
Kuşlar yuva kurdu yuvadan esti
Bir rüzgar savurdu kokunda gitti
Düşler yorgun ben yorgun gel diyemedim
Söz Şenay Bilgiçli
