Arkamızda dağ gibi duruşun adısın sen.
O dağ elini çekti mi arkamızdan, yıkılır gideriz. Göçe durur teker teker içimizdeki tüm
duygular. El olur, yalan olur, tükeniriz.
Üzülüp kırıldığımızda, görkemli bir Çınar ağacının gövdesi gibi sarıp sarmalar kırılan
yanlarımızı. Hani meyvesi olmasa da gölgesindeki sükûnete yaslarız başımızı büyük
bir huzurla. Kendimizi güvende hissettiğimiz en huzurlu durağımızdır.
Babalar doğası gereği erkek olmanın verdiği misyonla bir anne gibi içinde yaşattığı
duyguları tam olarak dışa vuramasalar da kaya gibi sert duruşunun ardında
merhamet ve sevgiden duvar örülüdür yüreğinde. Bu nedenledir ki sevgileri de
gözyaşları da içinde gizlidir. Anneler duygularımızın, babalar ise mantığımızın
rehberidir yolumuza.
Evin kalesidir baba. Dimdik duruşun yıkılmazlığın sembolüdür. Varlığıyla güç veren,
kanatlarının altında koruyup kollayandır. Hani ne kadar en son babalar duysa da ev
hanesinde son sözün sahibidir baba. Evladı için en doğru kararı verir gönül
terazisinde.
Kız çocuklarının babaya olan tutkuları, sığındıkları en güvenli limanı olarak
görmelerindendir. Ne zaman fırtınalar yaşasa yüreği, babanın şefkatli kollarında sakin
bir denize dönüşür. Bilir ki babasının kıymetli incisidir saçlarının tek bir teli.
Hani uzaklarda olduğumuz her an tüter ya burnumuzda baba ocağı. Sızlar ya
burnumuzun direği. Hasreti özlemi türkü olup düşer dilimize.
Babalar ve erkek çocukları arasındaki bağ, tarifi olmayan binlerce duyguyu barındırır
içinde. Birlikte geçirilen her yaşın ayrı bir anısı kazınır belleğe. Birlikte top
oynamanın, maça gitmenin, bisiklete binmenin, araba kullanmanın, balık tutmanın,
uçurtma uçurtmanın ve daha birçok duyguyla yürüdüğü yollardaki kaptanıdır o. Erkek
çocuklarının gözünde babaları idolüdür.
Büyümek, evlenmek, bırakıp başka yerlere gitmek değil; bir insan babasız kaldığı gün
büyürmüş içindeki çocuk.
Babası olmayan ev duvaksız bir gelin gibiymiş, hep eksik kalırmış hayata bir yanımız.
Ah babam sen farkında olmadığım en kalabalık yanımmışsın. Gücüm, kanadım,
mantığım, huzurum, güvenim. Kendimi güçlü hissettiğim binlerce duygunun
adıymışsın. Bir çocuk ağlarken ne kadar anne diyerek ağlasa da düştüğü yerden
babanın güçlü kollarında kalkıp kendini güvende hissetmesiymiş.
Bugün babalar günü. Hala sarılacak bir babanız varsa gidin ve sıkı sıkı sarılın. Yıkın
içindeki sert duruşlu babanın duvarlarını. Yarım kalan hikayeleriniz varsa tamamlayın.
Bırakmayın sakın yarına. Bir bakmışsın yarınlar geç kalır içimizdeki çocuğu
avutmaya.
Ben geldim baba
Uzat merhamet kokan ellerini
Kokusunu içime çekip de öpeyim.
Yaslayayım başımı
Dağ gibi omuzlarına
Güvende olduğumu bileyim.
Yokluğunda karlar yağan yüreğime
Varlığını ört de üşümeyeyim.
Tüm babaların ve baba adaylarının babalar gününü en kalbi duygularımla kutluyor,
vefat eden babalara Allah’tan rahmet diliyorum.
Hayata ve insana dair tekrar görüşmek dileğiyle…
Araştırmacı Yazar-Şair
Gülsen ÇAKMAK
