YIKILAN AŞK KALESİ
Gece seni yazmak
istedi kalemim
Bir tek cümle dahi
inan kuramadım
Sevdamı sana tiz
tiz haykıramadım
Boğazımda düğüm
oldu cümlelerim
Dışarda hafiften
yağmurun hoş sesi
İçerde hasretin
o soluk nefesi
Yıkılmış hüzünle
bu aşkın kalesi
Bu şehir üstüme
hop devrildi sanki
Odaya yayıldı
senin kokun of of
Sen sen sen diyerek
içime çektim oh
Sen hiç olmadın ki
zaten yoktun yok yok
Ben seni sonsuza
dek orda bekledim
Söz Şenay Bilgiçli
