Yeni komşum,daha doğrusu komşularım enteresan insanlar..
İki katlı,altı kahvehane,üstü iki daire eski bir binanın bir dairesinde tek kalıyorum.
Öteki dairede 5-6 kişilik bir bekar arkadaş grubu kalıyor..
Kalabalık oldukları için çok çamaşır yıkıyorlar ve kurutmak için kendi balkonları yetersiz kalıyor sanırım..
Bir sabah baktım,benim balkonumda çamaşır ipinde bana ait olmayan bir sürü çamaşır.
İpe dizer gibi dizilmiş.
Zaten dizdikleri şey de,ip.
Birkaç saat sonra,evden çıkarken adamlardan biriyle karşılaştım.
“Senin balkona çamaşır astık.Sorun olur mu?.” dedi.
Ben de sorun çıkarmayı hiç sevmem.
Asmadan önce asabilir miyiz diye sorsalar daha iyi olurdu elbette ama komşu komşunun külüne muhtaçtır.Genç çocuklar,anlayışlı olmalıyım diye düşündüm..
“Yok.Sorun olmaz. ” dedim…
Binanın girişinde bir tahta iskemlem vardı..Günün belli saatlerinde kapının önüne çıkarıp otururum,geleni-geçeni seyrederim,kahvehaneden çayımı söyler,keyif yaparım..
Bir gün baktım,iskemle yerinde yok..
Aynı komşu denk geldi o sırada “Evde çok kalabalığız.İskemlemiz yok.Burdaki iskemleyi aldım.Sorun olur mu?.” dedi.
Toplamda iki sorun olmuştu aslında.
1) Yine bana sormadan,bana ait iskemleyi almışlardı.
2) Alıştığım,sürekli oturduğum iskemleyle keyif yapamayacaktım..
Ama olsun.
Komşu komşunun gençlere anlayışlı olmak lazım..
Sorunun üzerine sorun çıkarmak istemedim. “Yok.Sorun olmaz..” dedim..
Birkaç gün sonra ocağı yaktığım çakmak ortadan kayboldu.
Aynı komşu daha sonra elinde çakmakla kapıyı çaldı ” Sen evde yoktun.Pencere açıktı.Girip,çakmağı aldım.Sorun olur mu?.” dedi.
“Yok.Sorun olmaz” dedim..
Komşularla iyi geçinmek lazım.Onlar seninle iyi geçinmese bile..
Bir akşam üzeri evimin önünde oturmuş,cep telefonumla birini arıyorum.
Bir anda arkamdan bir el,ben konuşurken kulağımdaki telefonu çekti aldı..Baktım,komşum..”Bi arkadaşı aramam lazım.Sorun olur mu?” dedi..”Yok…Olmaz…” dedim..
Ertesi gün öğleden sonra eve geldim,baktım dış kapının kilidi kırılmış.Komşum benim banyomda,benim küvetimde yıkanıyor..”Bizim şofben bozuldu.Sorun olur mu?.” dedi..
“Eve girmek için kapıyı mı kırdın?” dedim..”Evet..Sorun olur mu?.” dedi..
Ben sorun istemiyorum.Onlar da,genç çocuklar.Gençler bizim geleceğimiz.Anlayışlı olmak lazım..
Bu yazıyı da parkta yazıyorum.
Evimi işgal ettiler,beni evimden kovdular..
Eve geldim,baktım,komşularımın yarısı benim evde pijamalarıyla oturuyorlar..”Biz eve sığamadık.Üç kişi bundan sonra burada kalacağız.Sorun olur mu?.” dedi bir tanesi..
“Ben nerede kalacağım?” dedim, “Onu biz bilemeyiz.Ama burada kalamazsın.Dört kişi fazla olur.Aşağıdaki parkta kalabilirsin.Sorun olur mu?.” dedi diğeri..
Allahtan yaz mevsimindeyiz.Gece biraz serin oldu ama parkta idare ettim.Kışın sorun olur mu,ona da kışın bakacağım artık……