GÖKKUŞAĞI
Dünya gökkuşağı gibi renkliydi bir zamanlar
Önce renkleri kayboldu insanların
Sonra umutları ve hayalleri
Santranç taşları gibi yıkıldı birer birer
Renkli olan hayatlar siyaha boyandı
Sonra hayata olan inancını kaybetti
Neye nasıl neden bağlandığını bilmeden
Bir boşluğa yuvarlandı bilmeden
Kör kuyularda debelenirken
Sessiz çığlıklarını kimse duymadı
Sessizliğe gömüldü insan
Belki bu son çırpınışdı kararan hayatından
İnsanlara renklerini geri verin
ŞENAY İÇLEK BİLGİÇLİ İSTANBUL